Բարդ աշակերտը դասարանում

[Հերմինե Խառատյան]

Ինչ խոսք. հաշվի առնելով երեխայի ֆիզիկական ու մտավոր ընդունակությունները` ծնողը պետք է կարողանա ճիշտ կազմակերպել երեխայի առօրյան, որքան հնարավոր է շատ ժամանակ հատկացնի երեխայի հետ ջերմ զրույցների համար , մեր երեխաները դրա կարիքն ունեն:

[Հերմինե Խառատյան]

Ծնողների խնդիրը նաև պետք է լինի որոշակի պատասխանատվության տակ դնել երեխաներին` հետևել դասերին, խաղին, հանգստին, սննդին` հատուկ ռեժիմով:
Բոլոր ժամանակում սա շատ ակտուալ է եղել, և հիմա շատ ընտանիքներում տաղանդավոր երեխաների կործանման պատճառ է դառնում նման կարգի բացակայությունը:

Իսկ կործանման պատճառները շատ են...կարևորագույն գործոն է ֆինանսական հնարավորությունը , թեպետ ցանկության դեպքում ծնողները ի վիճակի կլինեն վճարելու նաև իրենց երեխայի ակտիվ առօրյան ճիշտ կազմակերպելու համար: Այսօրվա դպրոցականը պետք է լինի բազմակողմանի զարգացած :

[Նատաշա Պողոսյան]

Ինչ խոսք. հաշվի առնելով երեխայի ֆիզիկական ու մտավոր ընդունակությունները` ծնողը պետք է կարողանա ճիշտ կազմակերպել երեխայի առօրյան, որքան հնարավոր է շատ ժամանակ հատկացնի երեխայի հետ ջերմ զրույցների համար , մեր երեխաները դրա կարիքն ունեն:

Հարմար գտա տեղադրել այստեղ Մարիա Մոնտեսորիի խորհուրդները ծնողներին:

Ընդամենը 4 ուսուցիչներ կարողացան ամբողջությամբ փոփոխել 20-րդ դարի կրթական համակարգը: Այդ ուսուցիչներից մեկն իտալացի Մարիա Մոնտեսորին էր:
Մարիա Մոնտեսորին իր երկրում առաջին կինն էր, ով ստացավ դոկտորի կոչում: Իր ողջ կյանքը Մոնտեսորին անցկացրել է երեխաների հետ՝ մշակելով նրանց հետ աշխատելու յուրօրինակ ու տարբերվող մեթոդներ: Մոնտեսորին նաև թողել է նոթեր, որտեղ խորհուրդներ է տալիս ծնողներին: Այս խորհուրդները կօգնեն ներդաշնակ հարաբերություններ ստեղծել երեխաների հետ:

Եթե դուք տարին մեկ անգամ ընթերցեք այս ցուցակը, ապա երեխայի հետ հարաբերությունները կբարձրանան նոր մակարդակի: Ձեր երեխան կլինի ավելի զարգացած և նպատակասլաց:
1. Երեխան սովորում է այն, ինչ իրեն շրջապատում է:
2. Եթե երեխային շատ եք քննադատում, նա սկսում է դատապարտել:
3. Եթե երեխային շատ գովեք, նա կսովորի գնահատել:
4. Եթե երեխայի մեջ սերմանում են ատելություն, նա սովորում է կռվել:
5. Եթե երեխայի հետ արդար լինեք, նա սովորում է արդարությանը:
6. Եթե երեխային հաճախ ծաղրեք, նա կդառնա ամաչկոտ:
7. Եթե երեխան իրեն ապահով է զգում, նա սովորում է հավատալ:
8. Երբ երեխային շատ են խայտառակում, նա միշտ իրեն մեղավոր է զգում:
9. Երբ հավանության են արժանացնում երեխայի բոլոր արարքները, նա չափից դուրս ինքնասիրահարված է դառնում:
10. Եթե երեխայի հանդեպ ներողամիտ եք լինում, նա սովորում է լինել համբերատար:
11. Երեխային հաճախ քաջալերելու դեպքում նա սովորում է լինել ավելի ինքնավստահ:
12. Եթե երեխան ապրում է ընկերական միջավայրում և իրեն կարևոր է զգում, նա այս աշխարհում միշտ սեր է գտնում:
13. Մի խոսեք վատը երեխայի մասին ո՛չ իր ներկայությամբ, ո՛չ էլ նրանից առանձին:
14. Լավը սերմանեք երեխայի մեջ և մտածեք միայն լավի մասին: Այդ ժամանակ վատ բաների համար ժամանակ անգամ չի մնա:
15. Միշտ լսեք և պատասխանեք երեխային, երբ նա դիմում է ձեզ:
16. Հարգեք երեխային, երբ նա սխալ է անում և պատրաստ է կամ հիմա, կամ ավելի ուշ ուղղել իր սխալը:
17. Միշտ պատրաստ եղեք օգնել երեխային, ով գտնվում է փնտրտուքների մեջ:
18. Երեխայի հետ շփվելիս եղեք որքան հնարավոր է դրական: Առաջարկեք նրան լավագույնը, ինչ կա աշխարհում:

https://168.am/2016/01/07/575686.html

[Հերմինե Խառատյան]

Երեխային դաստիարակելու 8 ոսկե խորհուրդներ Մայր Թերեզայից
Ուշադիր եղեք նրան, թե ինչ եք դուք ասում երեխային: Մեծերը այնքան էլ ուշադիր չեն իրենց արտահայտություններում, երբ խոսում են երեխայի հետ: Ոմանք երեխային դիմում են՝ ալարկոտ, հիմար, անտաղանդ և այլն: Ծնողները, ուսուցիչները, դաստիարակները սրանով կործանում են երեխային: Երեխաները, տրվելով ներշնչանքին, որոշ ժամանակ անց իսկապես դառնում են անհետաքրքրասեր, ալարկոտ և անկարող:

Մի՛ վախեցրեք երեխային հրեշներով, գայլերով, ոստիկանով: Դա նրանց չի դարձնի ավելի խելացի կամ բարի:

Դաստիարակեք երեխային՝ ցույց տալով նրան սեփական անթերի օրինակը: Երեխաները չեն սիրում կարգադրություններ և ցուցումներ, նրանք ուզում են տեսնել ձեր արարքները, ոչ թե լսել ձեր բառերը:
Բոլոր իրավիճակներում աշխատեք երեխայի աչքերում մնալ ձեր բարձունքի վրա: Ի ցույց մի դրեք ձեր թերություններն ու թուլությունները: Երբ ծնողները թույլ են տալիս երեխային տեսնելու իրենց թուլությունը, երեխան անհանգստանում է, կորցնում է կողմնորոշումը, քանի որ նա այլևս ոչ ոքի վրա հույս դնել չի կարող:

Երեխան, լինելով փոքրիկ և թույլ էակ, ցանկանում է իր մեջքի հետևում ունենալ իրեն պաշտպանող անվիճելի հեղինակություն: Երեխան միշտ ծնողից սպասում է ֆիզիկական և հոգեբանական պաշտպանվածություն: Եթե երեխան ականատես է լինում ծնողների միջև վեճերի, անախորժությունների, տեսնում է սուտ և անարդարություն, ապա ինչպե՞ս կարող են ծնողները ակնկալել, որ իրենց կհաջողվի լավ դաստիարակություն տալ երեխային: Երբ երեխան տեսնում է, որ իր հայրը կամ մայրը իրենց սխալ են պահում, նա կորցնում է ինքն իրեն և ընդդիմանում, "ապստամբում" է: Սա շատ դժբախտությունների պատճառ է` ինչպես ընտանիքներում, այնպես էլ հասարակությունում:

Լավ կլինի, որ երբեք երեխայի վրա ձեռք չբարձրացնեք: Ծայրահեղ դեպքում, եթե նա դրան արժանացել է, արեք դա պարզապես թեթև, առանց ցավ պատճառելու, բայց զգույշ եղեք։
Երբեք մի՛ պատժեք երեխային, երբ դուք զայրացած եք: Դուք նրա հիշողության մեջ կթողնեք ատելության, զայրույթի և ոչ թե արդարության տպավորություն: Իսկ իսկական դաստիարակության մեջ երեխան պետք է զգա, որ դուք արդար եք և դրա համար էլ ճիշտ եք, երբ պատժում եք նրան:

Ահա թե ինչու, եթե նույնիսկ դուք ստիպված եք պատժելու երեխային, ձեր հայացքը չպետք է արտահայտի ո՛չ զայրույթ, ո՛չ թշնամանք. երեխան արագ կմոռանա և ապտակը, և պատիժը, բայց երբեք չի մոռանա ձեր հայացքը՝ լի ատելությամբ և զայրույթով: Ձեր պատիժը պետք է թելադրվի ոչ թե նրա համար, որ ձեր համբերության բաժակը լցվեց, այլ նրանով, որ երեխային հասկացնեք, որ իր իսկ սեփական բարօրության համար կան կանոններ, որոնց պետք է հետևել:

Երեխաները պետք է անսահման վստահեն և ենթարկվեն իրենց ծնողներին: Համերաշխ և սիրող ընտանիքներում սա երեխայի դաստիարակության հիմնական կանոններից է:
https://amaa.am/am/%D5%A5%D6%80%D5%A...B5%D5%AB%D6%81

[Դավ]

Դաստիարակությունը բարդ, պատասխանատու և երկարատև գործընթաց է: Անձի ձևավորման և հետագա զարգացման հարցում 1-ին հերթին կարևոր է ընտանիքի դերը: Ընտանիքը և դաստիարակությունը միշտ քայլել են ձեռք ձեռքի տված և դրանցից մեկի բացակայությունը միշտ էլ հանգեցնում է խնդիրների, որոնք կարող են ծագել թե՛ մանուկների և թե՛ դեռահասների մոտ: Կարելի է առանձնացնել մի քանի ոլորտներ, որոնք պայմանավորում են երեխայի զարգացումը` ֆիզիկական և հոգեբանական առումներով.
ա/ ընտանիքի լիարժեքություն
բ/ ընտանիքի անդամների` հատկապես ծնողների միջև փոխըմբռնում, համերաշխ մթնոլորտ
գ/ ընտանիքի կողմից հետևողական և ճիշտ դաստիարակություն, երեխաների ապագայի հանդեպ պատասխանատվության զգացում:

[Հերմինե Խառատյան]

Սովորաբար ասում են` երեխան ընտանիքի հայելին է։
Այն մարդիկ որ հերքում են, փորձում են իրենց մեղքը գցել ուրիշի վրա։
Ի դեպ, ընտանիքում համերաշխությունը շատ հաճախ բարերար ազդեցություն է թողնում։
Երբ նորածնի մայրը հոգեբանին հարցնում է,թե երբ պետք է զբաղվել երեխայի դաստիարակությամբ հոգեբանը պատասխանում է.
-Տիկի'ն, դուք իննը ամիս ուշացել եք։
Երեխայի հետ զրուցել պետք է սկսել հղիության առաջին ամիսներից, համոզված լինելով, որ նա ձեզ լսում է։
Ամեն անգամ նորաստեղծ ընտանիքներում մեկ հիմնական ու լուրջ խնդիր կա` սկեսուր - հարս փոխհարաբերությունները։
Գիտենք , որ տատիկները շատ երես են տալիս, իսկ երբ մայրը բարկանում է, փոքրիկը վազում է ապահով տեղ` տատիկի մոտ։
Սա խնդիր է: Նախ ուզում եմ դիմել բոլոր տատիկներին. << Երբեք մի' հեղինակազրկեք երեխայի մոտ իր մորը>>։

[Հերմինե Խառատյան]

Ես ուզում եմ հատուկ ուշադրություն դարձնենք երեխայի` կրոնի հանդեպ ունեցած հետաքրքրությանը։
Շատ հաճախ դրսից կամ հենց սեփական ընտանիքում լսում են նման արտահայտություններ`
Աստված կպատժի
Աստված բարկացավ...
Աստված աչքերդ կհանի...
Ու նման սպառնալիքները երեխայի մանկական հոգին վատ տպավորություններով են լցնում։

[Նարինե Մարգարյան]

Հարգելի Հերմինե, հետաքրքիր տեսակետ եք քննարկում, բայց միշտ չէ, որ կարելի է բարդ աշակերտի արարքները հանդուրժել: Կարծում եմ, որ ավելի ճիշտ է հենց սկզբից զբաղվել նման երեխայի շտկմամբ,որովհետև շատ երեխաներ ուսուցչի բարի վերաբերմունքը այլ կերպ են ընդունում...

Հարգելի Հռիփսիմե, շատ ճիշտ եք։ Ինքս նման փորձ ունեցել եմ, ներելով, հանդուրժելով, նույնիսկ մյուս աշակերտների մեջ սխալը փնտրելով, ամեն կերպ պաշտպանում էի աշակերտուհուս։ Եվ նրան թվում էր , թե հենց այդպես էլ պետք է լինի։

[Հերմինե Խառատյան]

Հարգելի Հռիփսիմե, շատ ճիշտ եք։ Ինքս նման փորձ ունեցել եմ, ներելով, հանդուրժելով, նույնիսկ մյուս աշակերտների մեջ սխալը փնտրելով, ամեն կերպ պաշտպանում էի աշակերտուհուս։ Եվ նրան թվում էր , թե հենց այդպես էլ պետք է լինի։

Լիովին համաձայն եմ Ձեզ հետ, հարգելի ' Նարինե: Բայց կա մի կարևոր հանգամանք - նման երեխաներն ավելի մեծ կարիք ունեն սիրո և ուշադրության , քան դասարանի մյուս աշակերտները: Նրանց հետ առանձի զրույցները, քննարկումները / խոսքը իրենց վարքի մասին է/ հավարաը հավասարի հետ , ի վերջո իր պտուղները կտա, հավատը, որ նա կփոխվի, շատ կարևոր է: Խրախուսանքը մեծ զենք է, հարմար պահի կարելի է գնալ այդ քայլին ևս : Գրում եմ ու մտովի իմ դասարանի <<բարդ աշակերտների >> հետ եմ: Դասարանիս տղաներից մեկը դաընկերների, ուսուցիչների հետ հաղորդակցման լուրջ խնդիր ունի, ոչ բոլորին է հաջողվում նրա հետ <<լեզու գտնել>>, ես հասա նրան, որ շահեցի իր վստահությունը, այն դեպքում, երբ ամիսներ շարունակ ինձ հետ չէր խոսում: Հիմա ես իր ավագ ընկերն եմ, խորհրդատուն: Դեռ տարեսկզբին խուսափում էր ինձնից, իմ խոսքը նրա մոտ արժեք չուներ, ինձ համար նույնիսկ վիրավորական էր նրա պահվածքը, իսկ այսօր պատկերը բոլորովին այլ է:

[Հերմինե Խառատյան]

Ումից են երեխաները օրինակ վերցնում, եթե ոչ ուսուցչից։
Ես չեմ ասում լինել բարի այն աստիճանի որ երեխաները, մեղմ ասած, նստեն գլխիդ, ուղղակի կան իրավիճակներ , որ եթե համբերությանդ սահմանը հատի, ինքդ կդառնաս զոհը իրավիճակի ու կստացվի ինքդ քեզ հերքում ես` երեխաներին բարության ու մարդասիրության կոչ անելով` միաժամանակ ագրեսիվ ու ոչ ադեկվատ վարք ես ցուղաբերում։
Ինչ խոսք, երևույթը հաճելի չէ, բայց դրա համար էլ մենք մանկավարժությից զատ առաջին հերթին հոգեբան ենք:

[Ռուզաննա Ներսիսյան]

Հարմար գտա տեղադրել այստեղ Մարիա Մոնտեսորիի խորհուրդները ծնողներին:

Ընդամենը 4 ուսուցիչներ կարողացան ամբողջությամբ փոփոխել 20-րդ դարի կրթական համակարգը: Այդ ուսուցիչներից մեկն իտալացի Մարիա Մոնտեսորին էր:
Մարիա Մոնտեսորին իր երկրում առաջին կինն էր, ով ստացավ դոկտորի կոչում: Իր ողջ կյանքը Մոնտեսորին անցկացրել է երեխաների հետ՝ մշակելով նրանց հետ աշխատելու յուրօրինակ ու տարբերվող մեթոդներ: Մոնտեսորին նաև թողել է նոթեր, որտեղ խորհուրդներ է տալիս ծնողներին: Այս խորհուրդները կօգնեն ներդաշնակ հարաբերություններ ստեղծել երեխաների հետ:

Եթե դուք տարին մեկ անգամ ընթերցեք այս ցուցակը, ապա երեխայի հետ հարաբերությունները կբարձրանան նոր մակարդակի: Ձեր երեխան կլինի ավելի զարգացած և նպատակասլաց:
1. Երեխան սովորում է այն, ինչ իրեն շրջապատում է:
2. Եթե երեխային շատ եք քննադատում, նա սկսում է դատապարտել:
3. Եթե երեխային շատ գովեք, նա կսովորի գնահատել:
4. Եթե երեխայի մեջ սերմանում են ատելություն, նա սովորում է կռվել:
5. Եթե երեխայի հետ արդար լինեք, նա սովորում է արդարությանը:
6. Եթե երեխային հաճախ ծաղրեք, նա կդառնա ամաչկոտ:
7. Եթե երեխան իրեն ապահով է զգում, նա սովորում է հավատալ:
8. Երբ երեխային շատ են խայտառակում, նա միշտ իրեն մեղավոր է զգում:
9. Երբ հավանության են արժանացնում երեխայի բոլոր արարքները, նա չափից դուրս ինքնասիրահարված է դառնում:
10. Եթե երեխայի հանդեպ ներողամիտ եք լինում, նա սովորում է լինել համբերատար:
11. Երեխային հաճախ քաջալերելու դեպքում նա սովորում է լինել ավելի ինքնավստահ:
12. Եթե երեխան ապրում է ընկերական միջավայրում և իրեն կարևոր է զգում, նա այս աշխարհում միշտ սեր է գտնում:
13. Մի խոսեք վատը երեխայի մասին ո՛չ իր ներկայությամբ, ո՛չ էլ նրանից առանձին:
14. Լավը սերմանեք երեխայի մեջ և մտածեք միայն լավի մասին: Այդ ժամանակ վատ բաների համար ժամանակ անգամ չի մնա:
15. Միշտ լսեք և պատասխանեք երեխային, երբ նա դիմում է ձեզ:
16. Հարգեք երեխային, երբ նա սխալ է անում և պատրաստ է կամ հիմա, կամ ավելի ուշ ուղղել իր սխալը:
17. Միշտ պատրաստ եղեք օգնել երեխային, ով գտնվում է փնտրտուքների մեջ:
18. Երեխայի հետ շփվելիս եղեք որքան հնարավոր է դրական: Առաջարկեք նրան լավագույնը, ինչ կա աշխարհում:

https://168.am/2016/01/07/575686.html

Առաջարկում եմ ծնողական ժողովների ժամանակ այս նյութը տրամադրել ծնողներին:

[Հերմինե Խառատյան]

Առաջարկում եմ ծնողական ժողովների ժամանակ այս նյութը տրամադրել ծնողներին:

Լիովին համամիտ եմ և' հեղինակի, և' Ձեզ հետ:

[Ռուզաննա Ներսիսյան]

Այո, ուսուցիչն առաջին հերթին պետք է լավ հոգեբան և սրտացավ մարդ լինի:

[Nelli Antonyan]

Работа с трудными детьми в школе стала актуальной проблемой практически в каждом прожитом дне учителя. Педагог, является тем человеком, который дарит знания и несет социальное воспитание нашим деткам. Каждый ребенок, внимая информацию об окружающем его мире и науках, становится любознательнее, грамотнее и расширяет свой кругозор.

Зачастую, особая категория в работе специалиста – трудные дети. Основной причиной в их поведении, являются как отклонения в развитии, так и отклонения от общепринятых социальных возрастных ожиданий. Детки, не способные вести хорошую успеваемость по общеустановленным нормам, в связи с пониженным стремлением, а также в силу педагогической запущенности, являются проблемными в обучении и воспитании.

[Nelli Antonyan]

Полезные советы и рекомендации способны облегчить работу с трудными детьми в школе начинающим педагогам, и сделать жизнь вне учебного учреждения с родителями, более спокойной.

Правила работы с проблемными детьми основываются на трех основных пунктах:

• Изучение проблемного ребенка

На данном этапе проводится педагогическая диагностика учащегося, которая позволяет определить основные причины его плохого поведения. Для начала устанавливается взаимный контакт, за которым наступает расположение ребенка к беседе. В ходе нее, возникает возможность изучить и исключить негативно влияющие факторы на развитие ученика, реализовать заложенный в нем потенциал и избавить его от внутренних страхов, которые могут мешать социальной адаптации.